پروبیوتیک ها چگونه زندگی ما را تغییر می دهند؟



فلور نرمال برخی نواحی

پوست: ارگانیسم اصلی آن 

استافیلوکوک‌ها ( مانند 

اپیدرمیدیس و 

اورئوس) می باشد . 

استرپتوکوک‌ها و ارگانیسمهای بی هوازی مانند پروپیونی باکتریوم آکنه نیز دیده میشوند.

دستگاه تنفسی: طیف وسیعی از ارگانیسمها (اغلب هوازی) در دستگاه تنفسی ، دهان ، بینی و حلق ایجاد کلونی می نمایند. معمولاً قسمتهای تحتانی دستگاه تنفس و 

کیسه های هوایی باکتری ندارد. استافیلوکوک‌ها و استرپتوکوک‌ها (مانند 

استرپتوکوک ویریدنس و 

استرپتوکوک موتان) در بخشهای ابتدایی دستگاه تنفسی و دهان مشاهده میشوند. گاه گونه های هموفیلوس نیز موجودند.

دستگاه گوارش: بطور معمول در معده بدلیل اسیدی بودن محیط تعداد بسیار کمی باکتری وجود دارد.در روده باریک نیز باکتریها کم است (در نواحی انتهایی ایلئوم تعدادی یافت میشود). کولون (روده بزرگ) محل اصلی باکتری ها در بدن می باشد بطوری که 20% مدفوع انسان حاوی باکتری ها میباشد. باکتریهای گرم منفی مانند 

اشریشیا کلی ، پروتئوس ، پسودوموناس و باکتریهای بیهوازی مانند باکتروئیدها (نظیر

باکتروئید فراژیلیس) ، کلستریدیوم‌ها ، فوزوباکتریومها و انترکوک‌ها (نظیر 

انتروکوک فکالیس) از این جمله‌اند.

دستگاه تناسلی- ادراری: فلور واژن در خانم های بالغ حاوی باکتری تخمیرکننده ای بنام 

لاکتوباسیلوس است و با تولید اسید محیط واژن را اسیدی نگه می دارد و از رشد باکتری های عفونت زا جلوگیری می کند.

پروژه میوم انسان

پروژه میوم انسان (Human Microbiome Project) نام طرحی است که توسط 

مؤسسه ملی بهداشت 

آمریکا و با هدف شناسایی و تحلیل تمام گونه‌های میکروارگانیسم موجود در بدن انسان و بررسی وضعیت آن در شرایط مختلف، بخصوص بیماری ها آغاز شده است. بودجه این طرح بالغ بر ۱۱۵ میلیون دلار است. هدف مؤسسات حامی این پروژه تهیه یک نقشه ژنتیک برای میکروارگانیسم‌های بدن مشابه آنچه در 

پروژه ژنوم انسان صورت می پذیرد است. با تهیه این نقشه پزشکان قادر خواهند بود نقش ژن‌های می و کنش‌های آن با سلولهای بدن را در قبل و طول و بعد از بیماری‌ها بهتر بررسی کنند. این پروژه در بخش‌های پر جمعیت می بدن شامل 

پوست، 

دستگاه گوارش تحتانی، 

دهان و 

واژن تمرکز می کند.


بحران بروز مقاومت به آنتی بیوتیک ها و ضرورت استفاده از پروبیوتیک ها به عنوان یک جایگزین موثر

چگونه می توان با خطر رو به افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی

[1] مبارزه کرد؟ آیا پروبیوتیک ها می توانند جایگزینی برای آنتی بیوتیک ها باشند؟ برخی از مردم نظریه تکامل داروین را تنها یک فرضیه می دانند. اما امروزه شکل گیری گونه ها و سویه های باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک (منطبق با الگوی تکامل داروین) یک خطر رو به رشد محسوب می شود که چه بخواهیم چه نخواهیم آینده پزشکی و در نتیجه جان تمام انسان ها را تهدید می نماید.

مقاومت به مواد ضد می نظیر آنتی بیوتیک ها در واقع به واسطه ی حفظ و بقای عوامل می بیماری زای سازش یافته و مقاوم شکل می گیرد. آنتی بیوتیک ها داروهایی قوی هستند که باکتری های بیماری زا را از بین برده و مانع تکثیر آنها می شوند .مقاومت دارویی موضوعی است که از گذشته وجود داشته است. میکروب ها مرتب تغییر می کنند تا آنتی بیوتیک ها را از بین ببرند. معمولاً مقاومت به شکل یک جهش ژنتیکی در ژنوم میکروب ها رخ می دهد. با توجه به اینکه سرعت و میزان رخداد این جهش ها و همچنین تکثیر باکتری ها بسیار بالا می باشد و از طرفی سال هاست که به دلایل مختلف نظیر هزینه بالا آنتی بیوتیک جدیدی تولید نشده بنابراین با رشد فزاینده ی پدیده مقاومت به آنتی بیوتیک ها و مقاومت دارویی مواجه هستیم. استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها در پرورش دام، طیور و آبزیان (منابع تامین کننده غذای انسان) در بلند مدت سبب باقی ماندن باقی مانده ترکیبات آنتی بیوتیکی در گوشت و فرآورده های این جانداران و همچنین شکل گیری عوامل می مقاوم در سیستم گوارش آنها می گردد. به دنبال مصرف گوشت، شیر و دیگر محصولات بدست آمده از جانداران نام برده شده بقایای آنتی بیوتیکی مورد اشاره به همراه میکروب های مقاوم شکل گرفته به بدن انسان منتقل می شوند. افزون بر این، مصرف بیش از حد و بدون برنامه آنتی بیوتیک ها توسط افراد در مواقع ابتلا به بیماری سبب آسیب دیدن و حتی از بین رفتن فلور می مفید روده و دیگر اجزای دستگاه گوارش آنها و در نتیجه بروز مشکلاتی چون مختل شدن جذب مواد مغذی نظیر ویتامین ها در روده و شکل گیری اشکال مقاوم میکروب ها در بدن می گردد. به دنبال این رخداد، عفونت ها و بیماری ها در این افراد دیرتر از حد معمول درمان می شوند و در نتیجه هزینه درمان بالا می رود. حتی گاهی نیز درمان موثر صورت نمی گیرد که این امر منجر به مرگ تعداد زیادی از بیماران خواهد شد. به طوری که با توجه به انتقال عامل بیماری از فردی به فرد دیگر تخمین زده می شود که تا سال 2050 میلادی میزان مرگ و میر حاصله از بیماری های ایجاد شده به وسیله باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک به 700 هزار مورد مرگ در هر 10 دقیقه برسد! و این یعنی فاجعه ای خطرناک به اندازه یک جنگ اتمی یا حتی خطرناک تر از آن!. اما اکنون زمان پرداختن به این بحران و حل این مشکل جدی که به تهدیدی برای جان میلیون ها نفر از انسان ها در سراسر دنیا تبدیل گشته فرا رسیده است. راه حل، اصلاح شیوه مصرف داروها به ویژه آنتی بیوتیک ها و استفاده از ترکیبات و داروهای جدید مانند پروبیوتیک ها

[2] (باکتری ها و مخمرهای مفید) به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک ها می باشد، که البته این امر نیازمند گذشت زمان به منظور انجام آزمایشات و بررسی های بیشتر و مشاهده نتیجه این تحقیقات است.

آنتی بیوتیک ها و مقاومت آنتی بیوتیکی

آنتی بیوتیک ها ترکیباتی شیمیایی هستند که باکتری ها را از بین می برند و یا مانع رشد و تکثیر آنها می شوند. مدت ها قبل از کشف اولین آنتی بیوتیک بشر آموخته بود به طور تجربی بعضی مواد خام را به عنوان عوامل ضد می مورد استفاده قرار دهد. به گونه ای که 500 سال قبل از میلاد مسیح چینی ها شیره ی کپک زده ی لوبیای شور را برای درمان عفونت ها به کار می بردند. با این حال قطعا انسان ها اولین موجوداتی نیستند که به دنبال کشتن و نابود سازی عوامل می بوده اند. قارچ ها برای خنده آنتی بیوتیک تولید نمی کنند! این یک شیوه دفاعی جهت حفاظت از خود در برابر باکتری های بیماری زا است. در سال 1929 الکساندر فلمینگ به طور اتفاقی متوجه اثر ضد باکتریایی ماده ی مترشحه توسط قارچ پنی سیلیوم نوتاتوم

[3] شد و اولین آنتی بیوتیک یعنی پنی سیلین را کشف کرد. امروزه طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها از جمله کارباپنم

[4] و سفالوسپورین

[5] ها مورد استفاده قرار می گیرند. پس از خالص سازی و انجام تحقیقات لازم، پنی سیلین در سال 1944 به صورت گسترده در درمان عفونت های باکتریایی مورد استفاده قرار گرفت. اما دیری نپایید که باکتری ها خود را

رابطه بین میکروب های ساکن در بدن و عملکرد مغز 


مقدمه                                                                

پروبیوتیک ها

[1]، میکروارگانیسم ها (باکتری ها و مخمرها) ی مفیدی هستند که در معده و روده انسان و دیگر موجودات زنده زندگی می کنند. این تک سلولی ها از طریق مصرف آب و غذا، بدن و شیر مادر و راه های دیگر وارد بدن و سیستم گوارش انسان می شوند. میکروب های مذکور از طرق مختلف مانند تولید ترکیبات ضد می علیه میکروب های بیماری زا و تولید ترکیبات مختلف مفید (نظیر انواع ویتامین و اسید های چرب کوتاه زنجیر) موجب حفظ فلور می مفید سیستم گوارش، تقویت سیستم ایمنی و بهبود عملکرد دیگر دستگاه های بدن میزبان خود از جمله سیستم عصبی می شوند. مصرف ترکیبات و مکمل های غذایی و دارویی حاوی این میکروب ها (مانند ماست پروبیوتیک و کپسول های حاوی پروبیوتیک ها) به حفظ، بهبود و تداوم حالت سلامت، نشاط و تندرستی فرد مصرف کننده کمک می نماید. به طور مثال این میکروب های مفید می توانند به بهبود افسردگی و استرس کمک کنند. در مطالعات مختلف صورت گرفته بررسی عملکرد مغز انسان با ام آر آی

[2] نشان داده که باکتری های موجود در غذا می توانند بر عملکرد مغز تاثیر گذار باشند. به طوری که مصرف منظم ماست پروبیوتیک سبب تغییر و بهبود عملکرد ناحیه مسئول کنترل عواطف و احساسات (هیپوتالاموس) در ن مصرف کننده این نوع ماست شده است. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهد که مواد موجود در این ماست (پروبیوتیک ها) ممکن است شیوه ای که مغز ما به محیط پاسخ می دهد را تغییر دهند. این نتیجه تداعی کننده این ضرب المثل قدیمی است که بیان می دارد: "شما چیزی هستید که می خورید". ارگانیسم های کوچک (میکرو ارگانیسم ها) در روده شما احتمالا بر عملکرد مغز و ذهن شما و همچنین رفتار و شخصیتتان تاثیر گذار هستند و موجب تغییر رفتار شما به عنوان مثال شاد تر شدن شما می شوند.

 

 

تاثیر فعالیت پروبیوتیک ها بر ذهن و رفتار انسان

اگرچه نام باکتری بیشتر تداعی کننده آلودگی و بیماری است، اما باید این حقیقت را بپذیریم که بدن ما مملو از انواع باکتری می باشد. به طور مثال بیش از 100 تریلیون باکتری فقط در روده ساکن هستند. در حالی که مغز عملکرد دستگاه گوارش و روده را کنترل می نماید، عملکرد روده و دیگر اجزای سیستم گوارش نیز فعالیت مغزی را تحت تاثیر قرار می دهد. به طوری که مطالعات اخیر نشان داده است که فلور می روده می تواند در شرایط و حالات مختلف روحی و جسمی میزبان خود همچون چاقی، رفتار اجتماعی، ابتلا به بیماری پارکینسون و اضطراب دخیل و تاثیر گذار باشد. مطالعه ای که اخیرا در موش ها انجام شده است نشان داد که باکتری های موجود در سیستم گوارش موش های تحت آزمایش، با اثر گذاری بر میزان بیان ژن فاکتور نورون زایی مشتق شده از مغز

[3] و متابولیسم سروتونین، عملکرد هیپوتالاموس و در نتیجه عملکرد ذهن و همچنین نحوه رفتار موش در شرایط مختلف را تحت تاثیر قرار می دهند. این بررسی نشان داد که باکتری های مضر باعث کاهش جذب تریپتوفان در موش های تغذیه شده با این باکتری ها و در نتیجه کاهش میزان تولید فاکتور BDNF و کاهش میزان سروتونین و در نهایت سبب تغییر رفتار موش ها (افزایش میزان استرس و پیدا شدن نشانه هایی از زوال عقلی در آنها) می گردد. این تاثیر در موش های عاری از هر گونه باکتری نیز مشاهده شد. در مقابل تغذیه با مکمل های محتوی باکتری های مفید (پروبیوتیک) سبب افزایش جذب تریپتوفان و در نتیجه افزایش بیان ژن فاکتور نورون زایی و افزایش میزان سروتونین و در نتیجه کاهش هورمون های استرس زا و از بین رفتن علایم زوال عقل می شود. در آزمایشی دیگر، انتقال باکتری ها از سیستم گوارش موش های دارای استرس به موش های سالم نتیجه ای فوق العاده عجیب در پی داشت. این انتقال سبب افزایش میزان استرس در موش هایی که باکتری به آنها منتقل شده بود گردید! (پیوند رفتار!). مطالعه ای دیگر نشان داده است که باکتری های پروبیوتیک روده مانند لاکتو باسیلوس ال- رامنوسوس

[4] از طریق تولید ترکیباتی چون گاما- آمینو بوتیریک اسید

[5](GABA) عملکرد عصب واگ (یا عصب واگوس، عصب دخیل در کنترل اعمالی چون بلع و صحبت کردن) و همچنین متابولیسم سروتونین را تحت تاثیر قرار می دهد. این توانایی باکتری های مذکور در مطالعات انسانی در درمان و بهبود افسردگی موثر واقع شده است، به طوری که تغذیه با مکمل حاوی باکتری های بیفیدوباکتر

[6] (نوع دیگری از باکتری های پروبیوتیک) به مدت 30 روز سبب کاهش میزان استرس و بهبود نسبی افسردگی در افراد مبتلا به افسردگی گردید. با کتری های پروبیوتیک بر مویرگ های خونی مغز نیز اثر گذار می باشند. از آنجایی که پروبیوتیک ها بر عملکرد مغز و ذهن اثر گذار هستند، این مطالعات اهمیت ترکیب باکتریایی و به طور کلی فلور می ساکن در سیستم گوارش انسان را یادآور می شود. بنابراین حفظ و بهبود میزان و کیفیت میکروب های پروبیوتیک ساکن در بدن به ویژه سیستم گوارش از طریق بهبود نحوه تغذیه، بهبود سبک زندگی، ورزش کردن و مواردی از این دست با توجه به اثرات نامطلوب مصرف غذاهای چرب و پر نمک (مانند ماهی نمک سود و غذاهای فست فودی) و نوشیدنی های گازدار، تنش های روزانه و استرس و مصرف بالا و سرخود آنتی بیوتیک ها بر نوع، میزان، کیفیت و عملکرد پروبیوتیک های ساکن در بدن (روده و.) از اهمیت زیادی برخوردار می باشد.

 

- References:

1.      N. Saad et al.,. 2013. An overview of the last advances in probiotic and prebiotic field. Food Science and Technology 50: 1- 16.

2.      N. Davis. 2015. How bacteria change your mood. BBC Knowledge Magazine 5 (4): 34- 39.  

3.      Borrelli. L et al.,. 2016. Probiotic modulation of the microbiota-gut-brain axis and behaviour in zebrafish.

www.nature.com/scientificreports/ 6:30046 / DOI: 10.1038/srep30046.

4.     

https://lactobacto.com/tag/vagus-nerve.

 



[1] Probiotics

[2] MRI

[3] Brain-Derived Neurotrophic Factor (BDNF)

[4] Lacto Bacillus L- rhamnosus

[5] Gamma-Aminobutyric Acid (GABA)

[6] Bifidobacteria


فیلمی مستند در مورد حقایق پیرامون رژیم های غذایی که زندگی انسان را به خطر می اندازند و صاحبان صنایع غذایی دوست ندارند مردم از آنها باخبر شوند،.

 

دانلود فیلم Food Choices 2016

دانلود با کیفیت ۷۲۰p Web-dl ریلیز Ganool 

لینک مستقیم برای دانلود: 

 

http://dl3.f2m.io/film/Food.Choices.2016.720p.WEB-DL.Film2Movie_BiZ.mkv 

 

لینک برای زیرنویس فارسی:

https://subf2m.co/subtitles/title?q=Food+Choices&l=

 

(برگرفته شده از سایت: film2movie)


پروبیوتیک ها در حقیقت میکروب های مفیدی هستند که در دستگاه گوارش ما زندگی می کنند و همزیستی مسالمت آمیز و سودمندی را با ما شکل داده و ما را به موجوداتی اَبَر جاندار

[1] تبدیل نموده اند. پروبیوتیک ها، باکتری ها و مخمرهای سودمندی هستند که  در بسیاری از مواد غذایی تخمیری وجود دارند یا می توان به منظور ایجاد اثرات سلامتی بخش آنها را  به مواد غذایی اضافه نمود. در سیستم گوارش انسان (شکل 1) و جانوران مختلف میلیاردها میکروارگانیسم مفید زندگی می کنند که نقش مهمی در کارایی سیستم ایمنی و هضم و جذب غذا بر عهده دارند. این میکروب های سودمند پروبیوتیک نامیده می شوند. این سه تعریف نمونه ای از هزاران تعریف موجود برای پروبیوتیک ها می باشند. اما این هنوز اول ماجرا است و در ادامه شما را با تعاریف مشابه دیگری که در طول سال ها تحقیق و بررسی انجام گرفته در مورد پروبیوتیک ها ارائه شده اند آشنا می سازیم. آشنایی با این تعاریف به درک مطالب بعدی و اینکه پروبیوتیک ها چگونه زندگی ما را متحول ساخته اند کمک زیادی می کند.

سازمان بهداشت جهانی و سازمان فائو در سال 2002 میلادی واژه پروبیوتیک را به میکروارگانیسم های زنده ای که وقتی در مقادیر کافی مصرف شوند سلامتی و اثرات مفیدی برای مصرف کننده به همراه دارند، اطلاق نموده اند. بسیاری از محققین معتقد هستند که پروبیوتیک ها در واقع مکمل های می زنده ای هستند که از طریق متعادل سازی میکروب های بومی طبیعی روده، اثرات مفیدی بر بدن جاندار (انسان یا حیوان) میزبان اعمال می کنند. در مقاله ای مروری

[2] که در سال 2013 میلادی در مورد بررسی آخرین دستاوردهای تحقیقاتی در حوزه پروبیوتیک نوشته شد، میکروارگانیسم های کاملی که وقتی در مقادیر کافی مصرف می شوند اثرات مفید مستقیمی بر بدن میزبان مصرف کننده دارند، پروبیوتیک نام گرفته اند. به اعتقاد بسیاری از محققان و بنا بر آنچه در گزارش بسیاری از آزمایشات ارائه شده است، پروبیوتیک ها میکروارگانیسم هایی غیر بیماری زا هستند که رشد سایر میکروارگانیسم های مفید ساکن در سیستم گوارش انسان و حیوانات را بیشتر می نمایند و مانع از بروز یا پیشرفت بعضی از بیماری ها می شوند. بر همین اساس می توانیم بگوییم که آنها در واقع کشت های تکی یا چند تایی زنده از میکروارگانیسم ها در قالب مکمل های می غذایی هستند که به واسطه حفظ یا بهبود بخشیدن به تعادل می روده برای سلامتی افراد مصرف کننده مفید هستند. 


 

شکل 1: بخش های میانی، پایانی و انتهایی تشکیل دهنده دستگاه گوارش انسان در این تصویر نشان داده شده است و مهم ترین باکتری های غیر بیماری زای ساکن در هر یک از آنها در آن با مشخص نمودن محل ست آنها معرفی شده است. بیشتر این باکتری ها در روده کوچک و روده بزرگ ست دارند. تعداد زیادی از این باکتری ها (همانطور که در ادامه به این موضوع خواهیم پرداخت) آنزیم هایی تولید می کنند که قادر به شکستن پیوندهای بتاگلیکوزیدی در سوبستراهای قندی که پریبیوتیک نام دارند و به مصرف باکتری های ترشح کننده ی این آنزیم ها و دیگر باکتری های مفید ساکن در سیستم گوارش می رسند می باشند. این فرآیند متعلق به مجموعه ای از مکانیسم ها و فرآیندهایی است که توسط باکتری های پروبیوتیک صورت می گیرند و در نهایت اثرات سودمندی را برای میزبان باکتری های مذکور به ارمغان می آورند (منبع:

Microbial interaction with humans. Chapter 21: 700-725. In: Madigan MT, Martinko JM. Brock Biology of microorganisms. Prentice Hall, 2005. Reprinted with permission of Jane Ramberg. GlycoScience & Nutrition. Vol 6. No 6, 2005. ).



گروهی از میکروارگانیسم های تک سلولی ساکن در روده و معده انسان و جانوران که قادر به گوارش مولکول های پیچیده بوده و در هضم غذا به میزبان خود کمک می کنند و با تولید ترکیبات سودمندی چون ویتامین ها برای بدن میزبان مفید هستند، پروبیوتیک نامیده می شوند. در واقع یک میکروارگانیسم یا مخلوطی از آنها که به مصرف انسان، دام، طیور و آبزیان می رسند و از طریق بهبود ویژگی های میکروفلور طبیعی ساکن در دستگاه گوارش موجود مصرف کننده، تاثیرات مثبتی برای مصرف کننده به همراه دارند. میکروارگانیسم های زنده ای که در مقادیر کافی باعث بهبود وضعیت سلامتی میزبان خود و شادابی و نشاط او می شوند. این تعاریف را در سال 1392 خورشیدی در متن پایان نامه

[1]  یکی از همکلاسی های دوران کارشناسی ارشدم زمانی که زیر نظر یک استاد مشترک مشغول به کار روی پایان نامه ارشد و تحقیقات مربوط به مخمرهای پروبیوتیک بودیم، خواندم.

اما حالا نوبت به یک نتیجه گیری کلی و جامع رسیده که تمام تعاریف بیان شده را در بر می گیرد. بر این اساس می توانیم پروبیوتیک ها را به عنوان میکروب های (میکروارگانیسم های) تک سلولی باکتریایی و مخمری مفیدی که به عنوان میکروفلور طبیعی در روده و دیگر بخش های دستگاه گوارش انسان و جانوران مختلف (دام، طیور و آبزیان و.) زندگی می کنند و از طریق فعالیت هایی مثل تولید ویتامین و ترکیبات مفید دیگر، کمک به فرآیند هضم غذا، تقویت عملکرد سیستم ایمنی و مواردی از این قبیل تاثیر مستقیم به سزایی بر وضعیت سلامت جاندار میزبان دارند، تعریف نمود. یک یا مخلوطی از این میکروب های سودمند بعد از جداسازی از بخشی از سیستم گوارش یک جاندار (مثلا از روده ماهی یا مدفوع انسان) سالم و کشت در محیط های تکی یا چند تایی، در تهیه مکمل های غذایی پروبیوتیک، مواد غذایی عملکردی و داروهای پروبیوتیکی که به مصرف همان جاندار یا جانداران مشابه می رسند، مورد استفاده قرار می گیرند. مصرف این ترکیبات به میزان کافی و در قالب برنامه ای مدون از طریق مکانیسم هایی چون حفظ و بهبود تعادل و عملکرد میکروب های مفید ساکن در روده و دیگر بخش های سیستم گوارش میزبان مصرف کننده و تقویت سیستم ایمنی و دستگاه گوارش این جاندار برای میزبان مصرف کننده مفید بوده و اثرات سلامت بخش سودمندی چون بهبود بیماری یا جلوگیری از بروز یا پیشرفت یک بیماری را برای او به ارمغان می آورند و موجب نشاط و شادابی او می شوند.

میکروارگانیسم های پروبیوتیک علاوه بر اثرگذاری بر دستگاه گوارش، سیستم ایمنی و سلامت عمومی میزبان و مصرف کننده، از اثرات شگفت انگیز زیاد دیگری نیز برخوردار هستند که قطعا با آگاهی یافتن از آنها بسیار متعجب خواهید شد!. در مقالات بعدی به این اثرات خواهیم پرداخت.



[1] رحیمی .س. ( 1392). بررسی میزان رشد اپتیمم و توانایی تولید الکل در سویه های مخمرهای پروبیوتیک جدا شده از ماهیان قزل آلای پرورشی مزارع ارومیه، پایان نامه ی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه.

 



[1] Meta-organisms

[2] Saad. N, Delattre, C., Urdaci, M. Schmitter, J.M. Bressollier, P.(2013). An overview of the last advances in probiotic and prebiotic field. Food Science and Technology 50: 1-16.

 


 آشنایی با پروبیوتیک ها

مدت هاست که ما خواسته یا ناخواسته همچون زیست شناس های حوزه بیوشیمی

[1] و میکروب شناسی

[2] و مهندسین تغذیه از پروبیوتیک ها در تهیه انواع نوشیدنی، خوراکی و داروهای خانگی استفاده کرده ایم. از پروبیوتیک ها در اصطلاح به عنوان میکروب های خوب یاد می شود. متخصصین سازمان بهداشت جهانی

[3] (WHO) و سازمان غذا و کشاورزی

[4] سازمان ملل (FAO) پروبیوتیک ها را میکروارگانیسم های زنده مفیدی که در سیستم گوارش انسان و جانوران زندگی می کنند و بر سلامتی و تندرستی فرد یا جاندار میزبان اثرگذار می باشند می دانند و معتقد هستند که وقتی این میکروارگانیسم ها در مقادیر کافی در کنار هم قرار گرفته و به فعالیت می پردازند موجب ارتقای سطح سلامت و نشاط در فرد میزبان می شوند. آنها همچنین عقیده دارند که وقتی این میکروارگانیسم های مفید زنده در مقادیر کافی در قالب یک ترکیب غذایی یا دارویی پروبیوتیک و تحت شرایط ویژه ای (که سبب بقا و حفظ عملکرد آنها در شرایط تهیه ترکیبات پروبیوتیک و شرایط دمایی و pH سیستم گوارش جاندار مصرف کننده می شود و در ادامه به آنها خواهیم پرداخت) تجویز و مصرف شوند باعث بهبود بیماری و حفظ و ارتقای تندرستی در فرد یا جانور مصرف کننده خواهند شد. چنین ترکیبات دارویی و غذایی که حاوی این گروه از میکروارگانیسم ها هستند و مصرف آنها تاثیرات مثبتی چون ایجاد تعادل در فلور طبیعی روده، بهبود عملکرد سیستم گوارش و تقویت سیستم ایمنی را به دنبال دارد، <<ترکیبات غذایی و دارویی پروبیوتیک>> نام دارند و در رده داروهای پروبیوتیک، غذاهای عملکردی فراسودمند و یا مکمل های دارویی و غذایی پروبیوتیک قرار می گیرند. ژاپن خواستگاه تولید اولین غذاهای عملکردی فراسودمند پروبیوتیک و همچنین اولین قرص ها و کپسول های محتوی سلول های باکتریایی و مخمری خشک شده با انجماد تحت عنوان داروی پروبیوتیک، می باشد. امروزه ترکیبات غذایی و دارویی پروبیوتیک حجم وسیعی از محصولات و مکمل های غذایی و دارویی تولید شده برای انسان و حیوانات اعم از دام، طیور، آبزیان و حیوانات خانگی در سراسر دنیا را به خود اختصاص داده اند. میکروارگانیسم هایی که به عنوان پروبیوتیک مورد استفاده قرار می گیرند باید از یک سری ویژگی های خاص که در فراسودمند بودن آنها نقش دارد برخوردار باشند. این ویژگی ها در مطالب بعدی معرفی شده است. اغلب این میکروارگانیسم ها به گروه باکتری های اسید لاکتیک

[5] (شامل لاکتوباسیلوس

[6]، انتروکو

[7]و.)، جنس بیفیدوباکتریوم

[8] و مخمرهای ساکارومایسز (به ویژه گونه سرویزیه) تعلق دارند و از ترکیبات غذایی ویژه ای تحت عنوان <<پریبیوتیک ها

[9]>> تغذیه می نمایند. پریبیوتیک ها ترکیباتی قندی هستند که سیستم گوارش انسان و اغلب جانوران قادر به هضم و گوارش آنها نیست. این ترکیبات به عنوان پیش ماده و عامل فعال کننده برای پروبیوتیک ها به ترکیب غذایی یا دارویی محتوی یک عامل پروبیوتیک افزوده می شود. هر پروبیوتیک دارای یک یا چند پریبیوتیک اختصاصی می باشد. به ترکیباتی که به صورت هم زمان حاوی هر دو عامل پروبیوتیک و پریبیوتیک هستند <<سینبیوتیک

[10]>>  گفته می شود. پروبیوتیک ها تاثیرات متعددی بر عملکرد اجزای سیستم گوارش انسان و جانوران به ویژه روده دارند که در نهایت کل سیستم حیاتی بدن آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. این تاثیرات به واسطه عملکرد پروبیوتیک ها از جمله تولید ترکیبات مفید مختلف مانند اسیدهای چرب کوتاه زنجیر و باکتریوسین ها

[11] که Postbiotic نام دارند، از بین بردن میکروب های بیماری زا و برهمکنش آنها با سیستم انتقال مواد در سلول های روده، سیستم ایمنی روده ای و سلول های پوشاننده سطح روده شکل می گیرد. برخورداری از اثرات سودمند سبب استفاده وسیع از میکروارگانیسم های مفید در تولیدی گسترده از انواع مختلف ترکیبات دارویی پروبیوتیک و غذاهای عملکردی سینبیوتیک شده است. حتی اگر استفاده از این ترکیبات همیشه مفید و موثر نباشد. در انتخاب پروبیوتیک های مناسب در این ترکیبات باید نکاتی را در مورد ایمن بودن و بیماری زا نبودن، عملکرد و ویژگی های تکنولوژیکی پروبیوتیک ها مد نظر قرار داد. پروبیوتیک مورد تجویز برای هر جاندار باید مشابه پروبیوتیک های ساکن در سیستم گوارش آن جاندار باشد. فلور می افراد ساکن در مناطق مختلف و افراد با سنین و جنسیت های متفاوت با یکدیگر متفاوت است. البته با دستکاری ژنتیکی و افزودن یا حذف یک ژن که عملکرد آن مورد نظر است می توان یک ویژگی جدید در میکروب پروبیوتیک تحت دست ورزی ایجاد نمود یا یک ویژگی یا عملکرد خاص را در آن بهبود بخشید. هر چند استفاده وسیع از پروبیوتیک های نوترکیب نیازمند بررسی های بیشتر است. از پروبیوتیک ها علاوه بر مواد غذایی و داروها در تولید محصولات متنوع دیگری هم استفاده می شود. تحقیقات پیرامون پروبیوتیک ها کماکان ادامه دارد و هر روز نتیجه شگفت انگیز جدیدی به دست می آید. در مطالب پیش رو تعاریف و اصطلاحات مرتبط با پروبیوتیک ها، ویژگی و خواص، فواید، مضرات و اثرات مربوط به پروبیوتیک ها، مکانیسم عملکرد، انواع کاربرد و طبقه بندی پروبیوتیک ها و به طور کلی هر چیزی که سبب شده تا پروبیوتیک ها تا این اندازه مهم و تاثیرگذار شوند را بررسی نموده و به مرور تحقیقات و مطالعات صورت گرفته در مورد آنها و همچنین تمام مسائل مرتبط با آنها می پردازیم.



[1] Biochemistry

[2] Microbiology

[3] World Health Organization (WHO)

[4] Food and Agriculture Organization (FAO)

[5] Lactic Acid Bacteria

[6] Lactobacillus

[7] Enterococcus

[8] Bifidobacterium

[9] Prebiotics

[10] Synbiotic

[11] Bacteriocines


 

از زمان پیدایش انسان و شروع داستان حیات و تکامل او یعنی 6 میلیون سال قبل در آفریقا تا همین الآن که شما مشغول مطالعه این مطلب هستید، مساله غذا و تامین آن مهم ترین چالش پیش روی انسان ها بوده، هست و حتی از این به بعد هم خواهد بود. بنابراین آشنایی با مسائل مربوط به غذا و تولید مواد غذایی، مانند روش ها و ابزار مورد نیاز برای تولید آن، جانداران مورد استفاده و اثر گذار در تولید غذا و نحوه ی عملکرد سیستم هضم و جذب غذا (دستگاه گوارش) از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. از سوی دیگر.

ادامه مطلب


این متن دومین مطلب وبلاگ است.

 

هر

وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین

وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق

بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.

از این رو این وبلاگ در نظر دارد به پایگاهی جهت ترویج علم زیست شناسی تبدیل گردد.


پروبیوتیک ها چگونه زندگی ما را تغییر می دهند؟این متن اولین مطلب این وبلاگ است.

" مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار! " 

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.


آخرین ارسال ها

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها